Upiorny rok

 

Pranek 1 listopada br.

Skrzyżowanie ul. Morasko i Deszczowej

Młodzieńcy nie wyrobili na zakręcie

 

    A tak w ogóle to za nami absolutnie upiorny rok, w którym zmarło w Polsce niemal 540 tys. osób. To tak jakby zniknęło Opole. Można szacować, że to o ok. 120-130 tys. "za dużo".

"Największa katastrofa humanitarna od II wojny światowej" 

   

W przeliczeniu na milion mieszkańców Polska utrzymuje 2. najgorszy wynik w fatalnie radzącej sobie z COVID-19 Europie. Oczywiście, nie można abstrahować od starzenia się polskiego społeczeństwa, co oznacza, że i bez pandemii notowalibyśmy w Polsce coraz więcej śmierci. Ale byłoby to np. 420 tys., może 425 tys. zgonów rocznie. Nie grubo ponad 100 tys. więcej.

Na tę przygniatającą liczbę składają się oczywiście w sporej mierze śmierci covidowe. Według danych Ministerstwa Zdrowia, w opisywanym okresie zmarły 73 tys. osób zakażonych koronawirusem (spośród wszystkich ok. 77 tys. w trakcie całej epidemii w Polsce). Ale są w niej także inni zmarli.

   

Według lekarzy i ekspertów to zarówno osoby, które zmarły z powodu COVID-19 (lub współistnienia tej choroby z innymi schorzeniami), ale nie doczekały się testu, jak i ofiary szeroko rozumianego paraliżu i zmian w systemie opieki zdrowotnej. Chodzi o osoby, które nie zgłaszały się na czas po pomoc medyczną z powodu obaw przed zakażeniem, a z drugiej strony - które dotknęły najgorsze konsekwencje utrudnionego dostępu do badań, lekarzy czy karetek. 

 

Podkarpacie zostało najmocniej dotknięte falą śmierci. Tam tez jest najmniejszy wskaźnik wyszczepień